Weer een Sisssser

Vanmiddag is het mooi weer met een zacht windje; perfect weer .
Met Jurren die ook Schiphol-Oost – Almere forenst rijd ik naar huis. Jurren heeft afgelopen winter een leuke Mango op de kop weten te tikken en heeft inmiddels al weer een aardige conditie opgebouwd. Tezamen met z’n nieuwe Kojaks staat dat garant voor een stevig tempo terug.

Halverwege hoor ik weer een enorme sisser en het snot slaat in de rondte. Zo’n 20 seconden later is het sissen over maar na een paar kilometer moet ik toch stoppen vanwege een zachte band. Inmiddels heeft zich een dikke rups snot gevormd rond de binnenzijde van de kuip.

Als ik de band oppomp begint het lek weer kleine belletjes te blazen, echter de lekkage is minimaal en de band blijft de rest van de rit hard. Ineens herinner ik me dat de betreffende band geen Joe’s Supersealant heeft, maar een goedje gelijkend op dunne contactlijm (snot) die ik een jaar geleden van mijn vader kreeg (hij had het al jaren in de kast staan). Ik had het vervolgens in oktober 2010 in de band gedaan. De linkerband en achterband hebben Joe’s, maar dat is inmiddels uitgewerkt en moet bijgevuld.

Vanavond de linkerband dus ook maar gevuld met het goedje van mijn vader. Prutten door het ventiel is geen optie, daarom maar een gaatje geprikt in het rubber en na het vullen weer geplakt. Theoretisch hoef je niet te plakken natuurlijk na vullen met anti-lek middel, maar toch maar gedaan….

Plakken gaat het beste zonder schuren maar wel goed schoonmaken met wasbenzine. Wasbenzine lost het rubber een beetje op zodat de vulkanisatie met de contactlijm optimaal is. Ik heb dan ook voor onderweg altijd een doekje en een flesje wasbenzine bij me.