Magneetkap

Magneetkap,

Ik was het al van plan met de Strada waarvoor ik 7 jaar geleden al 20 supermagneetjes kocht maar het is er niet van gekomen. Gelukkig nog 6 magneetjes over waarvan er in het proces 2 sneuvelden; de magneetjes zijn erg fragiel en springen op een afstand van 10cm vrolijk naar elkaar om vervolgens te breken…  Gelukkig had ik nog een paar gekromde magneetjes liggen (van een verbrandde naafmotor) die voor deze toepassing perfect uitkomen.

De gekromde magneten onder de rand geplakt met epoxy lijm. De ronde magneetjes op de buitenkant geklikt en met dubbelzijdig tape de magneten overgenomen op de schuimkap. Een uitsparing voor de magneetjes in de kap uitgesneden en ingelijmd met weer epoxy. Goed op de polariteit letten !

Drie van de vijf klittenbanden verwijderd omdat deze niet meer nodig zijn en tussen de magneten kunnen komen. De achterste twee voorlopig behouden uit zekerheid voor het geval van harde wind.

Ook twee magneten onder de neus gelijmd zodat de kap tijdelijk op de neus blijft liggen bij het in en uitstappen.

Werkt allemaal erg goed !

Insteekrand,

Vorige week ook een “insteekrand” gemaakt om de soft top eronder te schuiven zodat deze geen lucht en regen hapt. Eigenlijk bij de QV niet echt nodig omdat de schuimkap al erg netjes aanligt. Bij mijn Strada’s lagen de hoeken wel 4 mm open dus in mijn ogen was de rand daar wel echt nodig. Een aanvullend voordeel van de rand is dat deze de kap natuurlijk veel steviger vast houdt dan magneten.

Bij de Strada (en standaard QV) heeft de neus een kromming in één richting (enkel-gekromd in vaktermen) en kon ik de rand maken van een aluminium plaatje. De QV+ daarentegen heeft “borsten” (dubbele kromming) dus daarom een passende rand gelamineerd van glas-epoxy en bekleed met decoratie tape.