dinsdag 7 februari 2012

“Marathon Race” vs. “Angelo de Griek”

De laatste dagen zie ik weinig racefietsers, ook “vriend en vijand” Angelo ben ik al weken niet meer tegengekomen. Ik vermoedde even dat hij er de brui aan gegeven heeft met die koude. De laatste keer dat ik hem zag is een week of 3 geleden toen ik hem ’s morgens langzaam voorbijschoof. Ik groette hem vriendelijk en wilde een praatje aanknopen maar hij reageerde erg chagrijnig. Zou het komen door de schuldencrisis? Of leest hij mijn blog en wordt hij steeds met z’n neus op de feiten gedrukt? Ik ken Angelo al een jaar of 10; we komen elkaar vaak tegen op onze WW route Almere Schiphol/Aalsmeer. In het begin fietsten we gelijk op, maar na een jaar kon ik hem bij lange na niet meer bijhouden. Toen ik in 2006 mijn Alleweder kreeg kon ik weer even met hem oprijden, maar niet lang. Pas toen ik de Strada kreeg waren we weer partij voor elkaar. Maar dan moeten we wel tegenwind hebben!  Zie voor meer ervaringen hier, en hiero


Maaar…., vanmiddag, op weg naar huis, schoot Angelo mij op z’n racefietsje ineens weer voorbij toen ik stond te wachten voor het stoplicht nabij het AMC, hij ging zonder enig respect behendig door rood om natuurlijk elk stukje voordeel te grijpen wat er was. Sneed nog links en rechts wat bochtjes af en was snel uit het zicht verdwenen. Na een paar kilometer had ik hem weer te pakken, maar slim als ik ben ga ik hem niet meteen voorbij. Het traject door Amsterdam ZO en Weesp is niet gunstig voor een velomobiel; te veel bochtjes, een aantal kilometers fietspad met rul sneeuw, de brug over het Adam-Rijnkanaal en het stoplicht in Weesp waar ik 2x wacht en hij niet. Ik besloot met 29kpu lekker achter hem te kachelen, en wel op een meter of twee afstand; lekker irritant kort. Het voordeel van een velomobiel zit hem in de lange rechte  stukken door de polder, vooral met de koude oosten tegenwind. Na de brug en de stoplichten bij Weesp zat ik Angelo toch al weer snel op de hielen en toen we eenmaal vanaf de dijk langs de Vecht de polder naar Muiden indoken gaf ik “gas” en dankzij de lichtlopende Marathon Race bandjes zat ik zonder veel problemen op 35kpu en kon dit lang genoeg volhouden om Angelo compleet uit het zicht van mijn spiegels te rijden en er ook uit te houden. Daarna op een comfortabele cruise speed van 32 kpu richting de gehaktballen. Tadaaah, weer een heerlijke rit!



(Foto van Kees z'n blog, Fiets van Sebastiaan Talsma)

maandag 6 februari 2012

KouKlooien

Het afplakken van de trapgaten met tape is niet een groot succes omdat de tape nog wel eens wil loslaten. Meestal nadat je met een voet van de tunnel uitglijd over de gevormde rijp bij het uitstappen na een ijzige rit. Ook raak je met je hak het tape bij elke omwenteling. Ik heb ook al eens lycra gebruikt maar dat begon wild te klapperen toen het nat werd en ging daardoor niet lang mee. Voorheen bij mijn Alleweder gebruikte ik bizonyl (vrachtwagenzijl), dat is erg sterk en hecht heel goed aan zelfklevend klittenband. Ik had nog een stuk liggen. Om te voorkomen dat mijn schoenen het zijl raken heb ik een flens van hardschuim tussen het zijl en de carrosserie ge-klittenband . Het zijl bleef tijdens de ritten vandaag goed zitten. De ventilatie is wel veel minder getuigen de mist in de velomobiel tijdens het rijden. De bruine bonenmaaltijd die ik voor vanavond had geplanned heb ik dan ook maar vervangen door witlof.

Afgelopen weekeinde ook weer de noppenband gemonteerd op het achterwiel omdat de Strada vorige week vrijdag met de sneeuwval een paar bruggen niet opkwam door een slippend achterwiel. Ondanks het afblazen van de Marathon Plus tot ongeveer 1 atmosfeer had de band weinig extra grip. Wel veel extra rolweerstand. Vandaag bij -8 heen en -6 terug was de Strada weer niet vooruit te branden. Kruissnelheden van 26-28 km beginnen normaal te worden en op een enkele rit WW verkeer doe ik een half uur extra. Ik speel daarom al langere tijd met de gedachten om de Marathon Racer banden eens te proberen die al anderhalf jaar liggen te verstoffen. Deze heb ik vanavond gemonteerd.

De spakenstonden zijn denk ik nog nooit bijgespannen (nu  > 9300km) en stonden erg slap, tevens zat een slag van wel 10mm in de rechtervelg omdat deze een paar weken geleden een stoeprand tegenkwam. De slag er met een paar blokjes hout en een grote kunststof hamer uitgetimmerd en de spaken weer op spanning gebracht. Morgen de testrit, ik ben benieuwd!

Update:
De Marathon Racer rijdt merkbaar lichter, zelfs vanochtend bij -12 (4 graden koeler dan gisteren). Een kruissnelheid van 30 – 32 kpu is weer mogelijk. De hogere snelheid registratie heeft natuurlijk ook te maken met de kleinere wielomtrek door de dunnere band (20 x 1.5).

vrijdag 3 februari 2012

Wat is er beter dan een uur druilen in de file?


Juist,  een uur langer ploeteren door de sneeuw met je velomobiel. Gelukkig was ik niet de enige sufferd die vergeten was hoe zwaar het is om te rijden door 8cm sneeuw, ook Jurren had vanochtend de velo genomen. Het overgrote deel van ons traject was niet schoongemaakt en was het een beetje gokken waar het fietspad lag en waar de trotoriband. Maar na de rit wel weer een voldaan gevoel toen ik eenmaal in bad lag te ontdooien.




Waar is het fietspad?

Een grote verassing was dat stukken van ons traject waren geveegd waar vorig jaar niets werd gedaan, zoals tussen Muiden en Weesp. Ook het spoorbaanpad in Almere Poort was vorig jaar een drama maar nu ontdekten we een heuse sneeuwveger. Helaas hield hij al na een kilometer pauze en was het de andere 7 kilometer weer ploeteren.




Zou ik met deze wetenschap volgende week weer de velo nemen? Mogelijk wel, ik heb een slecht geheugen …, zeker na het weekeinde.

woensdag 1 februari 2012

Winterfietsen met de tourkap is een succes!

 Met de toerkap op en de juiste kleding is het met de huidige kou nog steeds goed fietsen in de velomobiel. Toen ik gisteravond om 2200 thuis kwam uit Amsterdam bij -5 graden kreeg ik ondanks het gedeeltelijk afplakken van de “neusgaten” toch koude kuiten en heb ik vanochtend maar een lange onderbroek erbij aangetrokken. Vanochtend om 5 uur was het nog kouder en wel -7.1 graad op het dak (1 meter boven de nok) en -6.9 graad in de voortuin. Bij vertrek om 5.30 uur stond er al een straffe wind waardoor het instappen wel fris was, echter de Strada staat gestald in een vorstvrije garage zodat na het plaatsnemen de koude direct over was. De kap erop en het vizier op ongeveer 3cm open. Zelfs bij -7 beslaat het vizier niet als je maar snelheid blijft houden. Bij stoplichten en tijdens de klim tegen de Hollandse brug op moet het vizier wel wat verder open. Echter ten alle tijden blijft de koude wind uit je gezicht en heb je voldoende ventilatie. Ik ben zeer tevreden over deze secondaire functie van de tourkap !


Standaardkleding voor -7 graden: dunne handschoenen in mijn wielerhandschoenen, muts, helm, sokken en wielerschoenen, dun skishirt en wielerbroek, sportshirt en sportonderbroek.




Reservekleding, vooral voor in geval van pech om je natte lijf warm te houden: sportjackje, dik vest, regen jasje en windjack.

De kruissnelheid is echter wel gezakt tot een dieptepunt; met moeite haal ik nog 28 tot 30 kpu. Ik wijt dit aan de Marathon Plus banden, het koude vet waardoor de lageringen zwaarder lopen en de verhoging van de luchtweerstand; vergeleken met +15 graden is de luchtweerstand bij -7 graden 10% hoger.


Note: volgens Velomobiel.nl is de luchtweerstand bij 30kpu ongeveer de helft van de totale weerstand.





Neusgaten gedeeltelijk afgeplakt


luchtdichtheid ρ in kg/m ³: 
bij -7 graden : ρ = 1.335
bij +15 graden : ρ = 1.225
Weerstand D = A ½ρ V2. 

Simpel: ρ zit lineair in de weerstandsformule dus de vermeerdering van de luchtweerstand is 1.335/1.225 = ongeveer 10%


Update: vanochtend bijna -8 graden met een straffe wind. Nog steeds weinig last echter mijn tenen beginnen na anderhalf uur wel zeer te doen van de koude. Ook de veronderstelde “vorstvrije garage” gaf een verrassing, -4 !!! De iets druppende kraan heeft de afgelopen dagen een prachtige ijssculture gecreëerd. Dus de verwarming maar iets hoger gezet. Gelukkig is de kraan dus iets lek zodat de druk van het uitzettende water/ijs weg kon en is de leiding heel gebleven. Uit voorzorg de hoofdkraan toch maar dichtgedaan.