Dieren in het nieuws.

Jaja, een oude vertrouwde…

In de loop der jaren met de fietstochten al heel wat leuke, bijzondere of aaibare dieren tegengekomen. Doorgaans bij het zien van een beest duikt direct de gedachte op van “hoe zou die smaken”, maar ook wel eens van “goh, wat leuk, laat ik eens een foto maken”. Het fotoboek maar eens doorgespit voor wat leuke plaatjes op het blog.

 

Hieronder wat dieren uit de Flevopolder;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Roofvogel, maar welke weet ik niet ..  Wie wel ?

 

Reiger, Leeghwaterplas, Almere

 

Noorderplassen.

 

Noorderplassen.

Ooievaars, Natuurpark Lelystad.


Veluwe;

Bij Putten.

 

Het Gooi scoort ook goed;

 

       Onder de A1 bij Naarden

 

Nabij Weesp.

 

Heide/bos bij Bussum.

 

Lage Vuursche.

 

Heide/bos bij Bussum.

 

Naardermeer.

Een paar dieren tijdens tochten in Frankrijk;

Camarque

Kirchheim, Duitsland.

Valensole, Frankrijk.

Camarque, ik weet niet wat het zijn ?
(met lange rattenstaart)

De winterkilo’s, ik ben te klein!

Een beetje dikkerig.

 

Het probleem,

Ik herken mijzelf in het “Bourgondische type”. Dit zeggen gezellige mensen (zoals ik) van zichzelf als ze gewoon alles eten en drinken wat ze lekker vinden en omdat hun opa 100 jaar werd. Ik geef issues dan ook graag een wetenschappelijke naam zodat ik met lastige problemen gemakkelijk weg kan komen; mijn kind is niet lastig maar het heeft ADHD en zo. Daarnaast is de laatste jaren mijn bloeddruk volgens de dokter te hoog en slik ik pilletjes. Lekker zijn ze niet maar gelukkig wel klein en ik hoef daarom geen 10 kg af te vallen, als alternatief kan ik eten en drinken wat ik wil. Toch? Of niet … Wel vervelend is dat, als je die pilletjes krijgt, je ook elk jaar een bloedtest moet laten doen. Nou daarmee maak je het jezelf niet makkelijker ..… De dokter hamert op “bloedsuiker, cholesterol, lever Y, etc”, en dokter zegt dan, beste patient,  ga eens kijken op “Bodyworlds” ….  Tsss, hou het netjes Doc…

 

Nou, ik doe zelf ook onderzoek en dan vind dat ik je voor een goede BMI wat langer zou moeten zijn. Dat zette me toch wel aan het denken. De optimale gezonde BMI is 25, stop dat in de geheime formule met je gewicht van 105kg en je krijgt je optimale lengte; voor mij zeker 2meter en 5cm. Mooi, veel van die eigenschappen heb ik al zoals een schoenmaat van 46 etc., maar pas ik met 2.05 nog wel in mijn Velomobiel?

Verder onderzoek brengt een interessante Oosterse wijsheid aan het internetlicht; het verlengen van je benen tot wel 15 cm en meer, alle gezondheidsproblemen  in één keer (=8 weken) opgelost.  Kijk, daar hou ik van, het verkennen van de mogelijkheden, ik ben tenslotte ook een wetenschapper.

 

De Sociale druk,

Een half jaar geleden rolde ik een nieuwe werkkring in. Mijn geliefde technonerds moest ik ruilen voor de gevreesde gezondheidsfreaks met constante blik op mijn kantinebord.  Met mijn  wekelijkse kantinefrietje en 3x zakje mayo kwam ik niet meer weg. Esther, een enthousiaste collega met haar calorie-app al in de aanslag voordat de kantine is bereikt, toonde kraakhelder aan dat ik nog leefde bij Gods-gratie. In eerste instantie klonk dat wel logisch als je weet hoe ik het WWtraject fiets met mijn Velomobiel. Maar nee, er dreigen meer gevaren zoals de frites met mayo op woensdag en de hamburger op donderdag en de omelet op maandag, het is dodelijk ! Ik neem dan ook de laatste tijd de frites ook maar met 2 mayo en afgelopen woensdag met één zakje (ook nog één zakje in mijn broekzak, maar dat telt natuurlijk niet). 

Ook Velolies, waar ik ut (koken) weleens mee doe,  heeft me afgelopen 3 jaar zien verworden in een volwassen man op middelbare leeftijd tot in “de groei van z’n leven”. Deze verworven volwassenheid interpreteert ze anders dan ik en met haar gevoelige sociale bekwaamheden geeft ze aan dat ik wat “dikkeriger” ben geworden sinds ze me 3 jaar geleden heeft leren kennen en ze heeft dan ook het offensief ingezet. Als ik bij haar aan tafel schuif is het de laatste tijd geen boerenkoolstamppot meer met spekjes en verse Veluwse Slagersworst, maar zuurkool met kippenshoarma en Griekse yoghurt smeur. Ik moet zeggen…., toch wel heel goed te prakken ! De inzet en support van Lies is groot want tegenwoordig loopt Lies met een loep door de Appie om de kleine lettertjes te ontcijferen op calorieën, suiker en E-factoren. Alle beetjes helpen. Maar afvallen door echt minder en “mager” te eten gaat bij mij niet lukken, daar krijg ik de hele dag honger van en dan moet ik weer meer eten.

De Verandering

Toch heb ik ergens het gevoel dat ik mijzelf hier en daar een beetje bedonder en dus maar de nieuwe uitdagingen bekijken, introduceren en volhouden. Een beetje bewuster eten maar wel lekker. Het is nog leuk ook !

Beetje minder ontbijt, doorgaans haal ik ’s ochtends op het werk bij het “warmdraaien” een half en rijk gevuld brood uit mijn velo-tas en knaag ik het gedurende de ochtend naar binnen. Ik merk dat het ook de helft kan!

Gezellig zaterdagavond in de winter bij het kijken van “huis en tuin” het volgende alternatief, al een paar keer geprobeerd; in plaats van king-size pinda’s (zoooo lekker) , gedroogde kikkererwten: tijdje laten wellen, klein beetje olie en kruiden en een uurtje in de oven. Veel werk vergeleken met het opentrekken van een bakje pinda’s, maar net zo lekker!

 

Het glaasje rosé of witte wijn blijft er nog wel even bij, zeg maar om mijn creatieve vaardigheden te stimuleren…..

 

Voorgerechtje met champignons; beetje kruiden, paar keer door ei en bloem en even in de olie frituren. Veel werk, maar wel heel lekker en leuk om te maken, ik ben gek op champignons! 

 

 

 

 

 

 

 

 

Runderworstje met roergebakken groenten als maaltijd, weinig werk en ook heel lekker.

 

Van collega Alex het gerecht met zoete aardappel, broccoli, gebakken ui met sambal en sinaasappel-saus; heel heel lekker!

Nieuw van Liesbeth een paddenstoelenlasagna met roergebakken spinazie, diverse paddenstoelen, sjalotje, sojacrème, cognac, sherry & madeira, filodeeg (loempia korst) en truffels; één van lekkerste gerechten die ik ooit heb gegeten.
 

(foto van internet, de echte foto leek te veel op een bordje p…)

 

Zo kan ik nog wel even door gaan, maar de trend is gezet. Sinds half december 3 kilo lichter. Haast heb ik niet bij het lichter worden. Doelstelling is om in september 2015 weer op 94kg te zitten. Dan gaan “de oude vrienden” op reünie om met de racefiets de oude routes in de Pyreneeën nog een keer te doen zoals elk jaar 1991 -2003.

  

 Zuurkool met kippenshoarma en Griekse yoghurt.

"De oude vrienden."

 

oeijoei joei-oei, de Rijnaak en de domme mountainbiker

Al meer dan een week zijn de fietspaden wit met hier en daar hoopjes van wel een centimeter hoog, lijkt soms net sneeuw. Maar het is ut niet, wel het rijkelijk gestrooide pekel. Ik mopper dan natuurlijk want ik hou ‘s morgens van mopperen en zout is slecht voor mijn wielen.

Het heeft het afgelopen weekeinde en vannacht geregend en bij vertrek vanochtend is het asfalt dan gelukkig weer eens mooi helder zwart met veel twinkelende sterretjes zoals aan de nu heldere hemel. Zou het glad zijn? Deze vraag werd direct beantwoord door een schuiver in de eerste bocht …. Na het weekeinde zo in alle vroegte is mijn geheugen helaas nog slechter dan dat van een goudvis en een kwartier later in een scherpe bocht probeert de achterkant van mijn Velo de voorkant in te halen. Ze eindigen gelijk en in de juiste richting om de tocht te vervolgen. Oeps, het was wel even flink schrikken! Opletten dus en rustig rijden en nu onthouden. 10 minuten later schuif ik op de ijsbaan langs het spoor op een scheefliggend pad tot aan de sloot. Weer oeijoei-joei. Het is echt superglad en ik kom dan ook geen enkele bukker tegen.... In Amsterdam-Zuidoost weer een schuivertje en in Ouderkerk kom ik het talud niet op van de provinciale weg naar Amstelveen. Het heeft daar ook nog eens flink gehageld en mijn banden maken een heerlijk knisperend geluid zoals dat van het bakken van ontbijtspek, deze metafoor komt misschien ook omdat ik een beetje op dieet ben. Zelfs de doorgaande weg door Amstelveen is één grote ijsbaan en ik hou dan ook angstvallig het weinige autoverkeer in de gaten. Ik kom zonder brokken aan, meer geluk dan wijsheid zullen we dan maar zeggen. Ik mopper nog wat over te weinig zout …

 

 

De Rijnaak

Even eerder zat ik in de klim tegen de brug Amsterdam-Rijnkanaal, dat is zwaar met een Velo dus met een gangetje van 22kpu naar boven. Halverwege een zijwegfietspad van links. Komt me daar een fietser aan die me pardoes voor de Velo schiet. Ik moet flink remmen en toeteren. Noumoetjetochh … ik kom van rechts, rijdt op een voorrangsweg en heb haast, het figuur hoort of ziet me niet eens !! de fietser rijdt nu voor me maar ohh, wat een enorme kont met een daarbij passend figuur in volledige harmonie, zonder hoofd en gehuld in een hele dikke zeiljas. Het lijkt wel een Rijnaak. Ik spin weer op om meteen de kolos te passeren maar er komt een slingertje naar links en de Rijnaak maakt zware slagzij tot op mijn inhaalbaan. Ik moet weer remmen en toeteren om averij te voorkomen en dat weer zonder enige getuigenis van berouw of maar een reactie. Ik doe weer een poging om er langs te komen maar tot mijn grote verbazing schiet de fietser weg als een Bayliner. Ik check geroutineerd de voornaaf, de achternaaf, maar niets … Dan bemerk ik toch een bagagedrager zo dik als de kont en bij het passeren zie ik het kleine zwarte Bosch wondertje onder de zadelbuis. Hijgend kom ik aan bovenop de brug en toer rustig en slippend verder naar het werk. Toch ook bewondering dat de persoon de fiets neemt !

Domme Mountainbikers

Vanavond terug met de “Strada Express” van Schiphol naar huis. De “kletskoppen” op ons hoofd zodat we lekker kunnen keuvelen. Na een tijdje hoor ik “zegt Velolies wel eens dat ze er geen woord tussen kan krijgen” …. , nee, dat heb ik nooit van haar gehoord …. “dat komt dan omdat ze de kans niet krijgt”. Rare opmerking van die "Strada Express", zal wel zuurstofgebrek zijn in z’n hersenen want we er hebben een stevig tempo in. Bij Muiden haken een paar jonge pezige mountainbikers aan die er wel zin hebben. We gooien er een paar kpu bij op want zo zijn we, maar oi, als dat maar goed gaat want de Hollandse brug komt er aan over een paar kilometer en dan zijn we met onze zware velo's flink in het nadeel. De weg draait naar het noord-oosten, stevige wind van opzij. Lekker! Zijwind is ongunstig voor bukkers en voor een Velo maakt het niet uit. De MB-ers lijkt het echter niet te deren en blijven in het achterwiel. Strada Express en ik bespreken de tactiek; "ik houd ze scherp en als jij dan een rustig tempo aanhoudt zodat ze in ieder geval één velo kunnen passeren, misschien nemen ze daar genoegen mee". Strada Expres is een intelligent man en ik hoef het maar één keer uit te leggen. Onverwacht, al een kilometer voor de Hollandsebrug op vlak glad strak asfalt gaat één van de bukkers sprinten. Wat een sukkel ! Dit is perfect voor een velo om
te sprinten. In no time ga ik naar de 40kpu maar de bukker blijft in mijn wiel, 45kpu maar de bukker blijft nog steeds kleven. Door naar 49 kpu dan en ik krijg het wel benauwd “hoe is het mogelijk” …… na 10 seconden meldt Strada Expres dat de vijand is ingestort. Pfff wat een taaie. Ik zak wat in maar wil wel de voorsprong nog wel wat uitbouwen want de Hollandsebrug begint over 200 meter. Ik hou een stevig tempo in de klim van 25kpu en even later vertelt Strada dat hij ook een stevig tempo heeft en ze beiden weer voor is. Na de Hollandsebrug teamen de Strada’s weer op en slingeren door al de bochten van het Spoorbaanpad. De MB-ers komen echter weer dichterbij. Zodra het Spoorbaanpad weer vlak, strak en recht is doet de mountainsukkel weer een sprintpoging terwijl éen kilometer verder er weer een klim is ……. Hij leert het dus nooit. Ik blijf hem weer stevig voor en bouw genoeg uit om de komende klim rustig te kunnen nemen. In Almere Literatuurwijk scheiden Strada Expres en ik zich en we stoppen om de “kletskoppen” terug te overhandigen. De MB-ers komen me voorbij, de euforie jeukt nog steeds, ik start snel op en knal ze voorbij alsof ze stilstaan. Dat zal ze leren ! Ik heb ze dan ook niet meer gezien, Wat een HEERLIJKE dag !