De kunst van het trager worden

De laatste weken vooral ’s ochtends slak ik met de velo naar het werk en na het douchen sleep ik mij naar mijn bureautje aldenkend ”morgen weer met de auto”.

Eigenlijk bedoel ik de kunst van het accepteren van het trager worden; het wil niet meer zo snel en ik ondervind steeds meer weerstand in alle vormen.

Hulde aan de Angelsaksen die wel drie woorden voor weerstand hebben zoals “resistance”, “friction”, “drag”. Ik zal maar zeggen dat ik de laatste tijd een hoge weerstand ondervind om extra vroeg mijn bed uit te glijden om met mijn low air-drag velomobile met great friction disk-brakes en om vooral de high resistance-aandrijving te overwinnen om naar het werk te pedaleren….

Natuurlijk geef ik eerst het materiaal de schuld zoals ook vorige winter toen  ik met mijn Strada op z’n Marathonnetjes ondanks veel inspanning geen wielrenner meer voorbij kwam. Gelukkig lag er afgelopen zomer een nieuwe velomobiel in het verschiet. Toen ik de nieuwe QV in augustus ophaalde kwam ik meteen weer lekker op tempo en kon ik de kentekenplaatfietsen weer aan. Na een maand helaas al zag ik de kentekenplaatjes al steeds weer kleiner worden.

Bij Velomobiel.nl na een grondige inspectie van de QV bleek alles prima in orde dus aan Theo van VM het stroopissue voorgelegd. Het kwam hem bekend voor, het is de “Euforie factor” zegt hij. Theo komt het vaak tegen! Met een nieuwe fiets en hooggespannen verwachtingen gaat het als een speer maar na verloop van tijd ebt het weer weg.

De euforie factor, zoals Theo het noemt, dat is de positieve emotie die je prestaties kan verhogen zoals de schaatser die wordt aangemoedigd in het stadion of door de hoge verwachting van een nieuwe fiets. Theo vertelt dat Clement Pillette er onderzoek naar heeft gedaan met z’n vermogens-sensor op de trapas en ontdekte dat je prestatie inderdaad tijdelijk hoger wordt na een goede of boze emotie. Ik hoop hiervan ook nog een grafiekje te ontvangen.

 

Wat Clement daarnaast in kaart brengt is dat ’s winters de lage temperatuur en bandenkeus een grote invloed hebben op de benodigde energie en snelheid. Clement toont een interessante grafiek die laat zien dat de benodigde energie omgekeerd evenredig is met de temperatuur, tot wel 30%. Ik schat in dat met de huidige 4x Marathon plus het verschil nog wel groter is.

 

Gelukkig, ik kan “het materiaal” toch nog een beetje de schuld geven. Alhoewel ik mij niet kan herinneren dat het mij in het verleden ook zo moeilijk afging. Mogelijk gaat mijn geheugen ook achteruit ….

Op de site van Wim Schermer vond ik nog een aantal heel interessante grafieken die Clement Pelitte heeft verzorgd met veel bandenonderzoek van Wim. Bewonderenswaardig onderzoek! Het blijkt dat een 24 graden tempratuur daling ongeveer 6 Watt energie kost en dat Marathon plus bij 35kpu 50% (50 Watt) meer rolweerstand geven dan F-Lites. Dit is dan nog bij een gewicht van 100kg totaal, met mijn 160kg komt daar nog eens 50% bij (75 watt). Ter referentie, een goede fietser levert tussen de 130 en 150 Watt continue. Het is dus eigenlijk nog een wonder dat ik vooruit kom. Hierboven en onder de grafieken (iets ingekort om bij mijn eigen snelheidsbereik te blijven).  

 

Shermer/Pelitte

Update:  Ik herinner me dat ik al eens eerder flink zat te tobben met hetzelfde issue (2012), ik rekende uit dat 22 graden temperatuurdaling ongeveer 10% meer luchtweerstand geeft; 10% van 52 watt = 5 watt, wat dus redelijk overeenkomt met de grafiek.