Vanochtend reed ik in volle vaart een fietser aan in Amstelveen op de Oranjebaan-Marathonlaan. De klap was hard en de dame in kwestie vloog over mijn fiets en belande hard met haar hoofd op het wegdek. Ze hield er een flinke kale plek en schaafwond aan over boven haar oor. Omdat ze haar naam en zo niet meer wist en om de twee minuten vroeg wat er was gebeurt concludeerden de broeders van de ambulance dat ze een flinke hersenschudding had. Ik hoop dat ze snel weer opknapt.
.... update: Haar dochter belde net en vertelde dat de aangereden dame ook nog 3 gebroken rugwervels heeft waarvan er éen moet worden geopereerd....
De fietser had mij niet gezien en ik de fietser niet, terwijl we beide goede verlichting voerden. Ik vermoed dat het komt door de vele stoorlichten van wegverlichting, autoos en verkeerslichten. Het valt me wel vaker op dat ik fietslampen laat opmerk tussen erachter gelegen koplampen. Een knipperlichtje valt meer op.
Het ongeval gebeurde op de kruising van de weg en fietspaden net voor de brandweerkazerne. Vanuit Ouderkerk richting Aalsmeer loopt de weg net ietsjes af zodat je daar altijd extra snelheid hebt. Ik kon nog net wat remmen en iets uitwijken maar raakte haar nog met hoge snelheid. Wat een klap ! Gelukkig geeft het composiet van de fiets mee.
.... update: Wat me later opviel (en me ook nog door een andre velonaut opnder de aandacht werd gebracht) is dat net voor de kruising een groot bord van 2b x 3h meter staat die voor beide fietsers het uitzicht ernstig belemmert.
Echter wel veel schade aan de Strada, zowel aan de bovenkap alswel de onderkap. Ook het frame is krom in de neus. Ik kan de Strada nowel rijden, maar voor de reparatie zal ik hem wel een tijd kwijt zijn. En dat net in de winter ….Rond de lamp is het composiet gescheurd en broos en de onderzijde is geknikt.
Op de terugweg nog een leuke ontmoeting met Beekmans (Beekie) en een gezellige Velonaut uit Huizen, genaamd Clement. Clement is 8 jaar geleden overgewaaid uit Parijs naar Huizen voor z’n werk en aan een lange Hollandse schone blijven hangen. Clement heeft het in Nederland goed naar z’n zin en is volledig geïntegreerd te oordelen aan z’n voorkeur voor velomobielen. Hij spreekt gelukkig al behoorlijk Nederlands want mijn Frans is beperkt. Na alle nieuwtjes uitgewisseld te hebben na 20 minuten weer in de fiets voor het laatste stuk van de 65km route.
Echter wel veel schade aan de Strada, zowel aan de bovenkap alswel de onderkap. Ook het frame is krom in de neus. Ik kan de Strada nowel rijden, maar voor de reparatie zal ik hem wel een tijd kwijt zijn. En dat net in de winter ….
De rand van de toerkap welke ik permanent op de schuimkap heb gelijmd geeft echter een goede basis voor een nieuw windscherm vlak rond mijn hoofd. Uit de lexan plaat die Cookie Strada bij mij in bewaring heeft gegeven knip ik een vizier naar de vorm van een mal die ik eerst van karton heb gemaakt. De hoogte van het windschermpje heb ik maximaal gehouden en moet misschien nog wat lager om het zicht niet te verstoren. Komende dagen ga ik het testen.
(Top Foto van Kees z'n blog, ik weet niet wiens fiets maar hij is wel heel leuk !)
Mijn kruissnelheid is gedaald van ongeveer 37-38kpu naar rond de 35kpu. Ook van Jan Reus, die net z’n Marathon Plussen had gemonteerd, hoorde ik afgelopen zondag al dat het merkbaar zwaarder reed. Toch heb ik vorig winter seizoen zo’n 7000km gereden op de Marathon plussen en naar volle tevredenheid, maar toen kwam ik van de Vredestein PM’s en niet van de F-Lites. Het zal dus gewoon even wennen zijn.
De terugweg ging minder voortvarend; een F-Lite klapper rechtsvoor net na vertrek. Gelukkig is het lekker weer. Bij inspectie is het probleem snel gevonden, een flinke doorslijtplek. Ik heb dus gisteren met de LEL veel geluk gehad. De oorzaak ligt vermoedelijk in een blokkerend voorwiel bij een noodstop vorige week tijdens de regen. De grip van de F-Lites op nat wegdek is slecht en de wielen blokkeren dan gemakkelijk. Gelukkig had ik een reserve band bij me. Hierboven de F-Lite na 8 weken en 2750km.
Het grote voordeel van de F-lite is dat hij erg licht is en gevouwen kan worden tot een klein pakketje. Daarom, zuinig als ik ben, de doorgesleten F-Lite geplakt en in de fiets gelegd als “thuiskomertje”. 
